Styl klasyczny inaczej nazywany żabką jest najpowszechniejszym stylem pływackim. Przy rekreacyjnym pływaniu żabką często można doszukać się stwierdzenia, iż przemieszczanie się nią jest możliwe przy zużyciu mniejszego nakładu energii niż w przypadku innych stylów. Wiele osób rozpoczynając naukę samodzielnie decyduje się na wariant, w którym głowa jest stale nad woda, ułatwiając przy tym koordynowanie oddechu z ruchami kończyn. Warto pamiętać, że żabka, chociaż jest bardzo przyjemnym stylem pod względem szybkości znajduje się na czwartym miejscu: po kraulu, delfinie i stylu grzbietowym.
Porównując żabkę do kraula i grzbietu należy zwrócić uwagę na inną koordynację przy wykonywaniu ruchów. O ile w poprzednich stylach ruchy zachodziły naprzemiennie, w tym wypadku zarówno ręce, jak i nogi pracują równocześnie (ruch wygląda jak lustrzane odbicie).
Zaczynając od ruchu rękami składa się on z fazy właściwej (podwodnej) oraz fazy przygotowawczej. Pierwsza z nich rozpoczyna się od zginania wyprostowanych rąk i dowodzenie ich od siebie. W tym momencie wewnętrzna część dłoni jest skierowana na zewnątrz, a sama dłoń ma za zadanie wykonać ruch wiosłujący. Ruch ten jest zakończony ponownym złączeniem rąk (tym razem ugiętych, znajdujących się pod ciałem. W tym momencie następuje wynurzanie i nabranie wdechu. Faza przygotowawcza podczas jej wykonywania należy wyprostować ręce tak, aby przybrały jak najbardziej opływowy kształt ciała i jednocześnie zanurzyć głowę z powrotem pod wodę i rozpocząć wykonywanie wydechu.
Ruchy kończyn dolnych również dzielimy na dwie fazy. W tym wypadku faza przygotowawcza występuje jako pierwsza i polega na podciągnięciu kończyn dolnych do bioder. W momencie gdy stopy są blisko pośladków następuje odwodzeniu stóp. Palce stóp kierują się na zewnątrz , a pięty zbliżają się do siebie. Druga faza polega na kopnięciu, które polega na jednoczesnym energicznym wyprostowaniu kończyn dolnych na boki. Ruch jest zakańczany złączeniem wyprostowanych nóg.
Ważne by pamiętać, że oddychanie jest ściśle skoordynowane z pracą ramion. Jeden wdech = jeden ruch ramion + jeden ruch kończyn dolnych. Cykl oddechowy zawsze zaczyna się w momencie maksymalnego zgięcia rąk pod ciałem, a głowę chowa się w momencie ponownego wyprostu ramion. Jeśli chodzi o koordynację rąk i nóg są dwie najważniejsze zasady. Pierwsza z nich podkreśla, że ruch ramion należy wykonywać, gdy nogi nie stwarzają oporu (są w fazie wyprostu). Druga natomiast mówi, że kopnięcie wykonujemy, w momencie gdy ręce prostujemy (wpływa to na bardziej opływowy kształt ciała a przez to bardziej efektywny ruch).
Trzymam więc kciuki za wszystkich żabkarzy i do zobaczenia na basenie!
Ola|Team Mania Pływania
